bazen okuduğum bir kitap garip şekilde beni çok etkiliyor
aslında çok alakasız konular ama bana öyle geliyor herhalde.
belki de ben isteyerek benzetiyorum olayları ve paralellikler buluyorum belki kendi kafamda.
hep içinden ya da kendinden birşeyler bulma çabası.
serikatil, polisiye, cinayet hatta vampir konulu kitaplar en favorilerim, demirbaşlarım.
başka türleri de severek okusam da bunlar vazgeçilmezler benim için.
ama yapı itibariyle kendimi herkesten ve herşeyden daha çok korkutabilen biri olduğum göz önüne alınınca evde yalnız kalmak benim için tam kabus olabiliyor.
hayalgücümün böyle durumlarda sınırı olmuyor
kafamda binlerce olasılıkla harika senaryolar yaratabiliyorum.
ama aslında hafiften bir zevkte alıyorum korkmaktan.
kendim söyleyip kendim oynuyorum :)
ve bir yerden sonra o kadar gerçek geliyor ki ayırım ortadan kalkıyor.
kaç yaşına geldim hala evde yalnız kalamıyorum
toplasan hayatımda 2 kere kaldım o da gece yarısı 3'ten sonra
onda da evdeki ışıklar ve televizyon açık yanımda kendimce silah saydığım aslında bir halta yaramayacak şeylerin verdiği kandırıkçı güven duygusuyla ancak hava aydınlanınca uyuyabildim.
ama ne demişler korku insanı hayata tutan en büyük reflekstir.
ve biliyorum ki tırsaklığım asaletimdendir :)
9 saat önce
6 yorum:
kuşum merak etme yalnız değilsin.. bence duyguyla bu konu hakkındaki hislerinizi paylaşarak üstesinden gelebilirsiniz. ha belki de ters teper onu bilemem:))
çünkü kendisi de yanyana yattığımız ve dibime sokulmuş olduğu anda bile korkacak bişey bulabilen ve 'kendisinden' (hadi benden olsa anlıcam) korkmayı başarabilen ender insanlardan...
az önce sana yorum yazdım
acaba gercekten duygu ile biz bu kadar benziyor muyuz
aman tanrımmmmmm :)
kesin hastanede karıştı
duygu aslında bizim :)
ya biz ikimiz bir gece kalsak aynı evde yalnız düşünemiyorum o zaman
ama o bile yalnız yaşıyor bir şekilde
duygu benden cesur 2. aman tanrımmm :)
eve neden köpek aldı sanıyorsun, evde yalnız değilim havası yaratmak için..
ilk bikaç ay geceleri annemle karşılıklı msnleri açtılar, duygu uyuyana kadar annem bilgisayar başında bekledi :)))
ben geceleri uyurken ışıkları acık bırakıyorum boylece korkmuorm..cok korkarsam da lenslerimle uyuorm ki biri gelirse gorebiliiim die:D
ustelik ben bi de korktuum halde hala korkunc seler okuup izlierek kasınan insanlardanımm. gulcinciim sana da hazar sozlugu kitabını tavsiye ediyorum kendisi aslnda tarhi kitabı gibi gorunup ama ilerde okuduunda hayatında kitapla bagdasan seler olduunu fln goruosn ben tırstım bıraktm ama okuanların basına ilginc seler gelmis..:) son olarak da diorm ki korkunun ecele faydası yok. bi de bizim evde falcılar cinciler kaldı bize bisi olmadıysa kimseye bisi olmaz:D
hangi evde kaldı falcılar cinciler durunn
ben bu detayı neden bilmiyorumm
o kitabı niye soyledin bu arada
çok merak ettim şimdi
yaa alcam basıma bi işler gelecek kesin :)
ya bende mesela kesinlikle kapıya sırtım donuk uyuyamıyorum
bir süre yatsam bile hemn korkup donuyorum
biri gelirse sırtımdan vurmasın diye :)
duygu sende evlen kurtul bak
insan yanında biri olunca daha az korkar
sırf bunun için bile evlenilir :)
aa nası bilmiosn.. ben ilkokuldayken bizim evde bir falcı hatta falcı deil bildiin cinci kalıp evimizde ayinler yapıodu:D nasıl yaptı babam nasıl izin verdi o da bir muamma!:) kadını uludaga cıkarmıslıımız ve hatta birlikte kar topu oynamıslıımız bile var:) ben daha evlenemiceim icin iki tane kopeim var da kendileri de gecenin ortasında bi yere odaklanıp hırlıolar kii bu insanı daha da cok korkutuo:)
Yorum Gönder